Waardering als brandstof
Tijdens de diploma-uitreiking komt een ouder naar één van onze collega’s toe. Ze kijkt haar aan en zegt: ‘Wat fantastisch dat er zo’n mooi jaarboek is gemaakt. Wat een prachtige herinnering. Echt… zo waardevol. Dank u wel.’ De collega glimlacht, maar ik zie het gebeuren: haar ogen beginnen te stralen. De waardering komt binnen.
Iris Gulink
Teamleider ISW Westland Vakcollege
Waardering als brandstof
Tijdens de diploma-uitreiking komt een ouder naar één van onze collega’s toe. Ze kijkt haar aan en zegt: ‘Wat fantastisch dat er zo’n mooi jaarboek is gemaakt. Wat een prachtige herinnering. Echt… zo waardevol. Dank u wel.’ De collega glimlacht, maar ik zie het gebeuren: haar ogen beginnen te stralen. De waardering komt binnen. En terecht, want zij heeft er weken aan gewerkt, collega’s aangespoord, avonden zitten schuiven met foto’s, teksten aangepast, pagina’s opnieuw opgemaakt. Tijd, energie… en ja, soms ook flink wat frustratie. Maar met één oprecht compliment valt alles op z’n plek.
Het is een mooi voorbeeld van hoe betekenisvol woorden kunnen zijn. Iets wat eigenlijk simpel lijkt, kan grote impact hebben. In de waan van de dag zijn we snel geneigd om te kijken naar wat beter kon. We zijn kritisch voor onze leerlingen, collega’s en vooral voor onszelf. Maar juist in deze tijd van het jaar mogen we stilstaan bij wat wél gelukt is, wat gegroeid is en wat gevierd mag worden.
Waardering is brandstof. Een simpel compliment, een oprecht bedankje, een ouder die even stilstaat om iets positiefs te zeggen – het kan zoveel betekenen. Voor leerlingen, voor ouders, voor onszelf. Wie zich gezien voelt, krijgt nieuwe energie en ziet weer mogelijkheden. En dus mogen we juist nu – op de valreep voor de zomervakantie – trots zijn. Op onze leerlingen, die een jaar vol groei, twijfels, overwinningen en ontwikkeling hebben doorgemaakt. Op collega’s die bleven schakelen, stimuleren, ondersteunen en vernieuwen – vaak met een glimlach, soms met een zucht, maar altijd met toewijding. En trots op het team, omdat we met hart, hoofd én ziel zijn blijven werken aan wat echt telt. Soms luid en zichtbaar, soms in alle stilte – maar altijd met impact.
Voor ons ligt nu de zomervakantie. Een periode waarin rust, ruimte en reflectie niet alleen mogelijk zijn, maar ook vanzelf ontstaan. Een kans om los te laten wat moet en om op te laden met wat mag. Om uit te zoomen, terug te blikken, stil te staan. Misschien borrelen er voorzichtig al frisse ideeën op, creatieve plannen of dromen voor het nieuwe jaar. Wat je ook doet: neem mee wat goed was, laat los en wees trots. Ook dit jaar heb je het verschil gemaakt!