Nooit uitgeleerd!

Vanaf het moment dat ik wist dat ik de leerkracht zou worden van groep 5, begonnen mijn hersenen te kraken. Ik ging op het plein alvast mijn nieuwe groep observeren en ik ging gericht in gesprek met de leerkrachten van dat leerjaar. Dat levert natuurlijk direct waardevolle informatie op.

Doelen formuleren

Ik heb voor mezelf doelen geformuleerd  voor het aankomende leerjaar. Doelen opschrijven doe ik al een aantal jaar, je kan het overigens ook speerpunten noemen. Het is de persoonlijke 'rode draad' in mijn onderwijs. In tien jaar heb ik wel het één en het ander aan ervaring opgedaan, effectieve hulpmiddelen gebruikt, bepaalde routines vastgelegd etc. Ik evalueer ieder jaar mijn eigen jaar en ik bepaal welke dingen ik wil vasthouden, welke nieuwe dingen ik wil gaan doen en aan welke zwakke punten ik aandacht aan wil besteden. Hier begin ik vaak mee in juni en dat vul ik dan aan tot in de zomervakantie. Het is een A4'tje dat ik op een goede plek bewaar, zodat ik er gedurende het jaar nog een aantal keer op kan kijken. Op die manier geeft dat het A4'tje mij richting in het lopende schooljaar.

In de zomervakantie kan ik mezelf altijd goed opladen en probeer ik de sterke punten van mijn onderwijs vast te houden of te versterken. Daarnaast ga ik de uitdaging aan om mijn leerpunten te verbeteren. Dit schooljaar richt ik me vooral op het op maat maken van mijn rekenonderwijs voor de leerlingen van groep 5. Daarnaast specialiseer ik me via een post-hbo opleiding tot reken- en wiskundecoördinator op school.

Wat werkt voor deze groep?

De overstap naar een nieuw leerjaar is niet altijd makkelijk, want wat in het ene leerjaar werkt, hoeft niet per se in het andere leerjaar te werken. Bij de binnenkomst van de leerlingen werk ik bijvoorbeeld graag met een begintaak; een werkboekje met sommen om te automatiseren (of spelling of taal). Dit vind ik een fijne manier om de klas direct in een lerende stand te krijgen (dit is één van de technieken uit ‘Teach like a champion’). Kleine sidestep: Dat is een gaaf onderwijsboek, dat ik je direct kan tippen. Ik ben ooit begonnen in de 1.0 versie, maar nu heb ik de 3.0 versie gelezen. In de 3.0 versie zijn de technieken versterkt met een evidence based achtergrond. Het is ook een boek dat je vaker kan lezen. Terwijl je het leest zullen bepaalde techniek je aanspreken en die kun je gaan gebruiken in je eigen onderwijs. Op die manier kun je technieken kiezen die bij jou als mens / leerkracht passen.

Klokkijken kan toch niet moeilijk zijn?

Terug naar het boekje van mijn ‘begintaak’. Die begintaak had ik natuurlijk aangepast aan het niveau van de leerstof van groep 5 en daardoor was ik in de veronderstelling dat ik ook ongeveer dezelfde tijd bezig kon zijn met de uitvoering daarvan. Het duurde echter 3x zo lang als ik had ingeschat, dus was ik niet een minuut of 7 bezig, maar al snel 20 minuten. Daarnaast worstel ik ook nog steeds met het aanleren van klokkijken, zowel digitaal als analoog. Dat moet toch niet moeilijk zijn, ‘dacht ik vooraf’, maar toch is het nog voor veel leerlingen ongrijpbaar. Tafels stampen dan? Dit gaat ook echt niet vanzelf en daarbij heb je voor veel leerlingen ook de hulp en extra oefening van ouders nodig om er een succes van te maken. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik ben gaan nadenken over een compact document dat ervoor zorgt dat er altijd ‘ervaring’ achterblijft in het leerjaar.

Kern van ons vak

Je begrijpt aan de hand van deze bovenstaande situaties dat die opleiding tot reken- en wiskundecoördinator helemaal op het juiste moment kwam. De opleiding is gevuld met lesavonden, opdrachten en artikelen over de vormgeving van het rekenonderwijs. Wat doe je met zwakke rekenaars, met (potentieel) sterke rekenaars, hoe organiseer je het automatiseren en memoriseren, rekenmodellen, rekengesprekken en ga zo maar door. Je begrijpt, ik heb nog onwijs veel om te lezen, te leren en te verbeteren aan mijn eigen rekenonderwijs. Dat is denk ik ook de kern van ons vak, je bent nooit uitgeleerd.